پاتــــوق تنهـــایی
خـــــــوش اومــــــــدی دوســـــت مـــــــنپاتــــوق تنهـــایی
خـــــــوش اومــــــــدی دوســـــت مـــــــن
شعر زیبای کودکی
هفته های تنهــــــایی
هفته های تلخ من بوی تنهایی میدن @ نمیدونم که یهو چرا اینجوری میشن
بی تو لحظه های من پرن ازغصه وغم @ پره غصه و غم بی تو لحظه های من
هفته ها میگذره اما گل من نیومده @ دارم ازغصه میپوسم چقداین روزا بده
پرم ازتنهـــــایی پرم از غصه وغـــم @ بی خیال اصلا تو نمیفهمی چی می گم
من که هرلحظه برات قامتم آب شده @ دل پرطاقت من دیگه بی تاب شده
بغض تنهایی من بی توداره وامیشه @ انگاری که روحـم از تن توجدا میشه
وقتی نیستی دنیــــا مثل زندونه برام @ بی تو چیزی جــــزغم که نمیمونه برام
خونه زندونه برام ناجی آزادی @ این همــه زندونو تـو به قلبم دادی
.
برای دانلود این آهنگ زیبا با صدای محسن چاوشی به ادامه مطلب برید
ادامه مطلب ...
شعرکلهری
تا گر تو بایده و امشو له و دشت گه رمه سیره
( علی الفتی)
مستوره کردستانی
غزلی زیبا از بانو مستوره کردستانی
گرفتارم به نازی چاوه کانی مه ستی فه تتانت*بریندارم به تیری سینه ﺳوزی نبشی موژگانت*به زولف و په رچه م و ئه گریجه کانت غاره تت کردم*دلیکم بوو ئه ویشت خسته ناو چاهی زه نه خدانت*جه نابا عاشقان ئه مرو هه موو هاتوونه پابوست*منیش هاتم بفه رموو بمکوژن بمکه ن به قوربانت*ته شه ککور واجبه بو من ئه گه ر بمرم به زه خمی تۆ*به شه رتی کفنه که م بدوی به تای زولفی په ریشانت*له کوشتن گه ردنت ئازاد ده که م گه ر بییته سه ر قه برم*به روژی جومعه بمنیژی له لای جه معی شه هیدانت *که سی تو کوشبیتت روژی حه شرا زه حمه تی ناده ن*ئه گر وه ک من له ئه م دونیایه سووتا بی له هیجرانت*هه میشه سوجده گاهم خاکی به ر ده رگانه که ی تویه*ره قیب رووی ره ش بی ناییلی بگا ده ستم به دامانت*له شه رت و هه م وه فاداری خوتو مه شهووری ئافاقی*فیدای شه رت و وه فات بم،چی به سه رهات مه یلی جارانت؟ئه من ئه مرو له ملکی عاشقی دا نادره ی ده هرم*به ره سمی به نده گی »مه ستوره« واهاتووته دیوانت*برو شوکری که له ده رگای پادشای داوه ر*که شوڵه ی روژی رووی والی ده گاته کوشک و هه یوانت
زاری
چند غزل زیبا از ماموستا ملا عبدالکریم صائب
متخلص به زاری
به چالی گه ردنی تو که ئارامی دلوگیانه
دلوگیانم له تاوی به ژنو بالاکه ی تو بریانه
له حه سره ت په رچه م وغونچه ی ده م ونارنجی مه م دیسان
وه کوو شه م من به شم سوتان وگریانه
به خالی دلبه ری لیوی وه کوو له علی دورافشانت
سه روسینه م به یادی هه رده می سوزه کی تریانه
نه مامی شه وقی تو ریشه ی وه ها مه حکه م له دلدایه
نه خوفی بای شه مالی هه س نه باکیکی له زریانه
به تیپی زولف وسه ربازی موژه ت فه رموو که ره حمی که ن
هه تاکه ی بو منی بیچاره هه ر بکوژوببریانه
له قرچه ی قه لبو برژه ی جه رگ وناله ی سینه گوی بگره
ئه زانی بو چرای ئه و رووته هه نگامه ی حه شریانه
خودا بیکه ی به خاتر سوزی عیشقی عاشقانی خوت
نه جاتی خاتری”زاری” بده له م جوشی گریانه ؛
*******************************************************
************************************************************
ماوستا ملا عبدالکریم صائب.(( زاری))
له لاییک سیو و لیمویه له لاییک ناروبوستانه
************************************************************
*****************************
تماشاکه سه فی په رچه م له سه ر کولمی په ریشانه
به قامه ت سه روی بوستانو به روو خورشیدی تابانه
به باغی روویدا بولبول ئه گه ر جاری گوزه ر کا
هه تا روژی قیامه ت دیت نالان و غه زه ل خوانه
به شیرینی جه مالی تویه شیرین.تالی ئه وقاتم
له سایه ی قامه تی تویه قه به غلوو ئه رمه نستانه
به ره سمی دولبه ری ساده ی به شیوه ی وه ک زوله یخاوه
به کولانا گوزاری که هه تا شیخت له سه ر بانه
له چاوی مه ست و مه مکی پر چنگ و خالی ئاویزی
پیاله و قه ندو چا حازر بفه رموو زاری میوانه
وه فایی
چندغزل زیبا از ماموستا وه فایی
نیگارا
نیگارا ئه ی به غه مزه ئا فه تی دل چاوی بیمارت
ئه مان سه ر تا قه ده م سوتام له دوری نوری دیدارت
ده سا روحمی وه فادارم به حالی دادو هاوارم
که وه ک بولبول دلی زارم ده نالی بو گولی زارت
سه رم ناوی ئه گه ر نه یخه م به حه لقه ی په ر چه م و چاوت
دلم ناوی ئه گه ر نه یکه م به فیدای چاوی عه ییارت
ئه سیری زولفی خاوی توم شه هیدی ره مزی چاوی تو
ئه من گیراوی داوی توم به صه د جی دل بریندارت
شه هیدی نازی توم و داغداری باغه بان ئه ی گول
له دوری تو بنالم ؟یاله سه ر بیدادی ئه غیارت ؟
ئه من نه مدیوه هیندو باغه بانی باغی جه نه ت بی
به شیرینی چ دلکیشه ؟ بنازم خالی روخسارت
ئه گه ر گول بی ئه گه ر غونچه له ب و زاری شه که ر بارت
"وه فایی " دور له وه صلی تو وه پابه ندی ته لیسمیکه
له سه ر گه نجی جه مالت که و ته داوی زولفی ره شمارت
له سه ر ته رمی منی عاشق به قوربان
ئیتر زولفی په رێشانت به من چی؟
له هۆده ی ماته م و غه مدا که سووتاوم
سه فایی باغ و هه یوانت به من چی؟
که هێلانه ی شه هێنی دڵ خرا بوو
قه دی سه روی گوڵستانت به من چی؟
به پاییز پووشی ویشکی ته ن که فه وتا
به هاری لێوی خه ندانت به من چی؟
که مانگی به ختی من رووی نا له که سری
تریشکه ی رۆژی کوڵمانت به من چی؟
به کاسی غه م دڵم شێواو و کاسه
شه ڕابی سافی فینجانت به من چی؟
که تووشی له شکری ده رد و خه فه ت بووم
ده وایی ده رد و ده رمانت به من چی؟
که په یدا بوو شه وی تاریکی دووریت
ده سی مووسایی عیمڕانت به من چی؟
له شم گه ر که وته مه یدانی نه بوونی
له وه دا باسی لوقمانت به من چی؟
که بڕوا نووری بینایی له چاوم
جوانی ره نگی باغانت به من چی؟
له نێو چاڵی غه می تۆد ا که گیرام
جوانی ده شت و کێوانت به من چی؟
»وه فایی« گه ر نه ما ، بۆ ته عزیه ی
ئه وده م و لێوی غه زه لخوانت به من چی؟
اخوان ثالث
زمســــتان اثر اخوان ثالــــٍث
ســـلامت را نمی خواهـــند پاســخ گفـت ،
سرها در گــریبان است .
کسـی سر برنیارد کــرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را.
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند ،
که ره تاریـــک و لغـــزان است .
وگر دست ِ محبت سوی کس آری ،
به اکراه آورد دست از بغل بیرون ؛
که سرما سخت سوزان است .
نفس، کـــز گرمــــگاه سیــنه می آید برون،
ابری شود تاریک
چو دیوار ایستد در پیش چشمانت.
نفس کاین است، پس دیـــــگر چه داری چشـــم
ز چشم دوستان دور یا نزدیک ؟
مسیـــــحای جوانمـــــرد من!!! ای ترسای پیـــــر ِپیرهن چرکین !
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی...
دمت گرم و سرت خوش باد !
سلامم را تو پاسخ گوی،در بگشــــای!
منم مـــــــن ، میــــهمان هر شبت،لولی وش مغموم .
منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور .
منم ، دشنام پست آفرینش، نغمه ی ناجور .
نه از رومم ، نه از زنگم ، همان بیــرنگ بیرنــــگم .
بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم .
حریــــــــفا! میــــــــــــــــــزبانا!!!!!
میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد .
تگرگی نیــــــــــــــست ، مرگی نیــــــــست .
صدایی گر شنیدی ، صحبت سرما و دندان است .
من امشب آمدستم وام بگزارم.
حسابت را کنار جام بگذارم .
چه می گویی که بیگه شد ، سحر شد ، بامداد آمد ؟
فریبت می دهد ،
بر آسمان این سرخی ِ بعد از سحرگه نیست .
حـریفـــــــــــــا ! گوش سـرما برده است این ،
یادگار سیلی ِ سرد ِ زمستان است .
و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده .
به تابوت ستبر ظلمت نه توی ِ مرگ اندود ، پنهان است .
حریفا ! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یکسان است .
سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت .
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان ،
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین ،
درختان اسکلتــــــهای بلور آجین .
زمین دلمرده ،سقفِ آسمان کوتاه ،
غبار آلـــــــوده مهــــــــــر و مـاه ،
زمســـــــتان اســـــــــــت.