شعرکلهری

په ریشان که م بکه ئه و زولف خاوه 

په ل گیست له ناو ئه و لیوه لاوه

 تو لیلای به خته سوزیاگه ی خوه میدن

 هه نای بوم وه زوخال ئه وسا حساوه؟

---

ای خور ارا تو شو نیکه ی و یه ی هساره ی بی نزی

به ختت وی روژ روشنه له ورچاویل خود سزی

تو پرشه پرشه نوریدن عمر فرشته دیریدن

هساره جور نوقلو نوات له ئاسمان هه ر شه و رزی

مناز وه ای شانازیه  روژیش تا یه ی ساتی رواس 

قوماره کاروباره تو مانگ تی وه شه و قاپت دزی

مخن وه ای خوازمنیه خودایکیش ها بان سه ره و

پف که ی له ئاگر خودا ؟تک به دویا قژت کزی

سزانن ها له خوین تو ئاگر هاله درون تو

گیست بورن خودا بکه ی دلت ارای کسی سزی

---

تا گر تو بایده و امشو له و دشت گه رمه سیره

چشتی له لیم نیه مینی  اوسا دی دیر دیره

پرته پرت چویلو ای مال سوتو کوره 

هی رو  له ای شه ویله مانگه شه ویش اسیره

تصق بکه و خوداو پررو سوزگه ی دست

وه و پاله که تو دایدن له و شان دار پیره

خوزیو ایا  بیاتای له ی که س نزان درده 

به ورو ای چاوریده امشو له گیانی سیره

هزار سال عمرتوبود دی وخت چینه امشو

یه ی شیو سیه بکه ور له و دشت گرمه سیره 

---

شو له نیمه دامه سردی هم خه وم نیه ویدنه و

هی خودایا او هواخواگه ی منه که ی تیدنه و 

له ی نمه زای اسرمه بو یه ی کونه ی ئاو پر بکه 

خور هلایدو ای بریقه ی سر گوپه یله بیدنه و

هامه ناو بی له بانان ری پلامارم نیه 

ای به ساته نازنینم خوت ارام خستیدنه و

وشک هلاتن دار انجیرو انارو بایه میل 

سر سلامتی ارایان دار کی کو ده یدنه و

هم وراوه کی عزیزم  طفلگه ی نازار دل

لاوه لاوه من نیزانم یی شه ره ارام نه یدنه و

هی پری چاوکال الون داخه کت ها بان دل 

سد په له واران بواری  ای لکه نیه وه یدنه و

یاد او یاره وخه یر یی شه و له ایره هه لکه نی 

شون کوچی که س نیه زانی او که سه نیه تیدنه و

                                                             ( علی الفتی)

---