شعر هورامی

میمان نه وازی

سلامو عه له یک ئه ی به ر گوزیده م

پات نیان وه بان سه ر هه ر دو دیده م

پات ره نجنانت نیانت یانه م

منه ته ت نیا سه ر هه ر دوو شانه م

یانه و په شیوی په شمه وا زه ن

په شیو غولامه ن میمان نه وازه ن

زه حمه تت کیشان گوره ت که رده نا

تا حوت آسمان منت به رده نا

ده ک یا خودا خیر به ی بینای چه ما

ئه ر چه م بو فیدات هه لای هه ر که ما

دیده ی بینورم پا گه ر دی پاته ن

دل به قوربانی تو زه که ی راته ن