پاتــــوق تنهـــایی

خـــــــوش اومــــــــدی دوســـــت مـــــــن

پاتــــوق تنهـــایی

خـــــــوش اومــــــــدی دوســـــت مـــــــن

اشعار ماموسا زاری

ماموستا عبدالکریم صائب 

                                      متخلص به زاری





 به چالی گه ردنی تو که   ئارامی دلوگیانه 

دلوگیانم له  تاوی به ژنو بالاکه ی تو  بریانه

 

له حه سره ت  په رچه م وغونچه ی ده م ونارنجی مه م دیسان

  وه کوو شه م من به شم سوتان وگریانه

 

به  خالی دلبه ری لیوی وه کوو له علی  دورافشانت

سه روسینه م به  یادی هه رده می سوزه کی تریانه

 

نه مامی شه وقی تو ریشه ی وه ها مه حکه م له دلدایه 

نه  خوفی بای شه مالی هه س نه باکیکی له زریانه

 

به تیپی زولف وسه ربازی موژه ت فه رموو که  ره حمی که ن

هه تاکه ی بو منی بیچاره  هه ر بکوژوببریانه 


له  قرچه ی قه لبو برژه ی جه رگ وناله ی سینه  گوی بگره

ئه زانی بو چرای ئه و رووته  هه نگامه ی حه شریانه

 

خودا بیکه ی به خاتر سوزی عیشقی عاشقانی خوت 

نه جاتی خاتری”زاری” بده  له م جوشی گریانه ؛ 


*******************************************************


************************************************************ 


 ********************************************************** 

ماوستا ملا عبدالکریم صائب.(( زاری))


 

به سووره ت دا ده لیی حوری به قامه ت سه روی بوستانه
به غه مزه قاتلی عاشق به ته لعه ت مه هی تابانه 
"
به ئه گریجه ی سیاه ره نگت که وه ک شکلی خه تاوایه
دلی پرئیش وبیمارم ئه نیسی قه یسی زیندانه 
"
به دووزولفی که مه ندئاسا ره گی دلمت له بیخ هه لکه ند
ده سا ره حمی که با نه مرم دل ئینتیزاری ده رمانه 
"
به دووئه بروی هیلال ئاسا که وه ک شمشیری قه تتاعا
بریت ریشه ی دلی زارم له ژینی خوی هه راسانه 
"
له ده وری چاوی فه تتانت موژه ت خادیم وه کوو عه سکه ر
له سه رقه لبم په ریشانه به دایم تیره بارانه
"
چ باکم هه س له شمشیری برو وپه یکانی موژگانت
که قیبله ی لیوی ره نگینت ؛بو من وه ک ئاوی حه یوانه

ئه گه رله وئاوی حه یوانه که سی ک بخواته وه دووقووم
چ باکی هه س ئه گه ربیژن له عاله م تیره بارانه 
"
زه کاتی مه سکینی خه رمین به مسکینان عه تافه رموو
خسووسه ن بویه کی وه ک من که بی مالو په ریشانه
"
عه جه ب باغیکو گولزاری که پابنده لوا زاری

له لاییک سیو و لیمویه له لاییک ناروبوستانه


************************************************************

 



*****************************

تماشاکه سه فی په رچه م له سه ر کولمی په ریشانه

به قامه ت سه روی بوستانو به روو خورشیدی تابانه


به باغی روویدا بولبول ئه گه ر جاری گوزه ر کا

هه تا روژی قیامه ت دیت نالان و غه زه ل خوانه


به شیرینی جه مالی تویه شیرین.تالی ئه وقاتم

له سایه ی قامه تی تویه قه به غلوو ئه رمه نستانه


به ره سمی دولبه ری ساده ی به شیوه ی وه ک زوله یخاوه

به کولانا گوزاری که هه تا شیخت له سه ر بانه


له چاوی مه ست و مه مکی پر چنگ و خالی ئاویزی

پیاله و قه ندو چا حازر بفه رموو زاری میوانه

                                                




ماموستا نالی

 

ماموستا نالی 


چاوه که ت ئاگر له سینه ی عاشقی میسکین ده کا

مه سته ، مه یلی چه ن که بابی کی دلی خوینین د ه کا

تالیبی لیوین و ئه لقه ی زولفمان نیشان ده دا

رهروی میسرین و ئه و روومان له مولکی چین د ه کا

تا موعه ییه ن بی که زؤرن ده س گری یو ده س کوژی

فه رقی سه ر، په نجه ی به خویناوی حه نا ره نگین ده کا

بی قسه ی ، غونچه ی ده مت ، کاتی ته به سسوم ، رووبه روو

هه تکی شوعله ی به رزو نه زمی دائیره ی په روین د ه کا

تیری موژگانت له سینه مدا ده چی بؤ پیری دل

هینده که چ ئایینه قه سدی خانه دانی دین ده کا

گول به ده م بادی سه باوه پیکه نی ، یه عنی وه ره

تؤ له وه سلم بؤ به ره ، ئه و بؤیه بولبول شین ده کا

چاوی من به حری موحیتی تؤیه بؤ ده فعی گه زه ند

لیت موعه ییه ن بی که{نالی}گول به دل په رژین ده کا

 

ماموستا نالی

ماموستای نه مر نالی

بولبولی ته بعم ئه وا دیسان سه نا خوانی ده کا

نوکته سه نجی و، به زله گوویی و، عه نبه ر ئه فشانی ده کا

هه رکه سی ئیزهاری دانایی بکات و، مه قسه دی

خود په سه ندیی بی، یه قین ئیزهاری نادانی ده کا

خه رقه پؤشی که ی ده پؤشی جه وهه ری زاتی ئه من ؟

بی ته نیو، جیلوه ی ، به زوشتی خؤی به عوریانی د هکا

زابیته ی ته بعم سواره ، ئیددیعای شاهی هه یه

موحته شه م دیوانه ، داوای ته ختی خاقانی ده کا

شاهیدی فیکرم که بیته جیلوه گاهی دولبه ریی

شاهی خوسره و رؤحی شیرینی به قوربانی ده کا

نووکی خامه ی من که بیته مه عنا ئارایی که مال

خه ت به خه ت ئیزهاری نه قشی سووره تی (مانی ) ده کا

ئیستیتاعه و قووه تی ته بعم ، به کوردیی و فارسیی و

عاره بی ، ئیزهاری چالاکی یو چه سپانی ده کا

خاتریکی شؤخ و خؤش و بی غه م و جه معم هه بوو

ئیسته بؤ زولفی که سی مه شقی په ریشانی ده کا

هودهودی دل حه بسی به لقیسی سه بای دیوه ، یه قین

خؤی که دامین گیری شاهی ئاسه فی سانی ده کا

ئه و که سه ته حدیسی نیعمه ت بی موراد و مه تله بی

میسلی {نالی}ئیمتیسالی ئه مری یه زدانی ده کا

اکرم حسن زاده

ئه کره م حه سه ن زاده


چـــــاوۀکانـــــــــتم لی دامۀخه نازۀنیـــــــــنم 
  کۀشتــــــــــی دلــــــــم  
بۀبی فانــــــــوســـی چـــــــــــــــــــــاوانت
به گاشه به ردیــــــــــــــــــــــــــــــک
تیک ده شکـــــــــــی

**********
********
درگایی ژوورۀکــــــــــــۀم لی مـــۀکـــــــۀوه
وۀها پـــره له تۀنیایــــــــی 
جیگــــــــــــۀی خوشـــــــــــــم نا بیته وه
به مــــــــــــــن گۀیی
!!!   ئاسمان رووخا  !!!
پۀت هۀل ئۀخۀم بو تۀنیاییـــــــــــــم
له ژیر دارمانی هۀورا

**********
*******

دلـــــــم ئــــۀیــــۀوی 

شعر کوردی

ماموستا زاری





 به چالی گه ردنی تو که   ئارامی دلوگیانه 

دلوگیانم له  تاوی به ژنو بالاکه ی تو  بریانه

 

له حه سره ت  په رچه م وغونچه ی ده م ونارنجی مه م دیسان

  وه کوو شه م من به شم سوتان وگریانه

 

به  خالی دلبه ری لیوی وه کوو له علی  دورافشانت

سه روسینه م به  یادی هه رده می سوزه کی تریانه

 

نه مامی شه وقی تو ریشه ی وه ها مه حکه م له دلدایه 

نه  خوفی بای شه مالی هه س نه باکیکی له زریانه

 

به تیپی زولف وسه ربازی موژه ت فه رموو که  ره حمی که ن

هه تاکه ی بو منی بیچاره  هه ر بکوژوببریانه 


له  قرچه ی قه لبو برژه ی جه رگ وناله ی سینه  گوی بگره

ئه زانی بو چرای ئه و رووته  هه نگامه ی حه شریانه

 

خودا بیکه ی به خاتر سوزی عیشقی عاشقانی خوت 

نه جاتی خاتری”زاری” بده  له م جوشی گریانه ؛ 


*******************************************************


**********************************************************

شعر کوردی

ماموستا زاری 

به سووره ت دا ده لیی حوری به قامه ت سه روی بوستانه
به غه مزه قاتلی عاشق به ته لعه ت مه هی تابانه 
"
به ئه گریجه ی سیاه ره نگت که وه ک شکلی خه تاوایه
دلی پرئیش وبیمارم ئه نیسی قه یسی زیندانه 
"
به دووزولفی که مه ندئاسا ره گی دلمت له بیخ هه لکه ند
ده سا ره حمی که با نه مرم دل ئینتیزاری ده رمانه 
"
به دووئه بروی هیلال ئاسا که وه ک شمشیری قه تتاعا
بریت ریشه ی دلی زارم له ژینی خوی هه راسانه 
"
له ده وری چاوی فه تتانت موژه ت خادیم وه کوو عه سکه ر
له سه رقه لبم په ریشانه به دایم تیره بارانه
"
چ باکم هه س له شمشیری برو وپه یکانی موژگانت
که قیبله ی لیوی ره نگینت ؛بو من وه ک ئاوی حه یوانه

ئه گه رله وئاوی حه یوانه که سی ک بخواته وه دووقووم
چ باکی هه س ئه گه ربیژن له عاله م تیره بارانه 
"
زه کاتی مه سکینی خه رمین به مسکینان عه تافه رموو
خسووسه ن بویه کی وه ک من که بی مالو په ریشانه
"
عه جه ب باغیکو گولزاری که پابنده لوا زاری

له لاییک سیو و لیمویه له لاییک ناروبوستانه


************************************************************

 


شعر کوردی

ماموستا زاری


تماشاکه سه فی په رچه م له سه ر کولمی په ریشانه

به قامه ت سه روی بوستانو به روو خورشیدی تابانه


به باغی روویدا بولبول ئه گه ر جاری گوزه ر کا

هه تا روژی قیامه ت دیت نالان و غه زه ل خوانه


به شیرینی جه مالی تویه شیرین.تالی ئه وقاتم

له سایه ی قامه تی تویه قه به غلوو ئه رمه نستانه


به ره سمی دولبه ری ساده ی به شیوه ی وه ک زوله یخاوه

به کولانا گوزاری که هه تا شیخت له سه ر بانه


له چاوی مه ست و مه مکی پر چنگ و خالی ئاویزی

پیاله و قه ندو چا حازر بفه رموو زاری میوانه

                                                




شعر کردی

ماموستا زاری

تماشاکه سه فی په رچه م له سه ر کولمی په ریشانه
 به قامه ت سه روی بوستان وبه روو خورشیدی تابانه

 به باغی روویدا بولبول ئه گه رجاری گوزه رکا
هه تا روژی قیامه ت دیت، نالان وغه زه لخانه

 به شیرینی جه مالی تویه شیرین، تالی ئه وقاتم
 له سایه ی قامه تی تویه “قه به غلوو” ئه رمه نستانه

 به ره سمی دلبه ری ساده ی به شیوه ی وه ک زوله یخاوه
 به کولانا گوزاری که هه تا شیخت له سه ربانه

 له چاوی مه ست ومه مکی پرله چنگ وخالی ئاولوزی
 پیاله وقه ندوچا حازر بفه رموو”زاری” میوانه .

مستوره کردستانی

غزلی زیبا از بانو مستوره کردستانی


                           گرفتارم به نازی چاوه کانی مه ستی فه تتانت*
بریندارم به تیری سینه ﺳوزی نبشی موژگانت*

به زولف و په رچه م و ئه گریجه کانت غاره تت کردم*
دلیکم بوو ئه ویشت خسته ناو چاهی زه نه خدانت*

جه نابا عاشقان ئه مرو هه موو هاتوونه پابوست*
منیش هاتم بفه رموو بمکوژن بمکه ن به قوربانت*

ته شه ککور واجبه بو من ئه گه ر بمرم به زه خمی تۆ*
به شه رتی کفنه که م بدوی به تای زولفی په ریشانت*

له کوشتن گه ردنت ئازاد ده که م گه ر بییته سه ر قه برم*
به روژی جومعه بمنیژی له لای جه معی شه هیدانت *

که سی تو کوشبیتت روژی حه شرا زه حمه تی ناده ن*
ئه گر وه ک من له ئه م دونیایه سووتا بی له هیجرانت*

هه میشه سوجده گاهم خاکی به ر ده رگانه که ی تویه*
ره قیب رووی ره ش بی ناییلی بگا ده ستم به دامانت*

له شه رت و هه م وه فاداری خوتو مه شهووری ئافاقی*
فیدای شه رت و وه فات بم،چی به سه رهات مه یلی جارانت؟

ئه من ئه مرو  له ملکی عاشقی دا نادره ی ده هرم*
به ره سمی به نده گی »مه ستوره« واهاتووته  دیوانت*

برو شوکری که له ده رگای پادشای داوه ر*

که شوڵه ی روژی رووی والی ده گاته کوشک و هه یوانت

زاری

چند غزل زیبا از ماموستا ملا عبدالکریم صائب 

                                      متخلص به زاری





 به چالی گه ردنی تو که   ئارامی دلوگیانه 

دلوگیانم له  تاوی به ژنو بالاکه ی تو  بریانه

 

له حه سره ت  په رچه م وغونچه ی ده م ونارنجی مه م دیسان

  وه کوو شه م من به شم سوتان وگریانه

 

به  خالی دلبه ری لیوی وه کوو له علی  دورافشانت

سه روسینه م به  یادی هه رده می سوزه کی تریانه

 

نه مامی شه وقی تو ریشه ی وه ها مه حکه م له دلدایه 

نه  خوفی بای شه مالی هه س نه باکیکی له زریانه

 

به تیپی زولف وسه ربازی موژه ت فه رموو که  ره حمی که ن

هه تاکه ی بو منی بیچاره  هه ر بکوژوببریانه 


له  قرچه ی قه لبو برژه ی جه رگ وناله ی سینه  گوی بگره

ئه زانی بو چرای ئه و رووته  هه نگامه ی حه شریانه

 

خودا بیکه ی به خاتر سوزی عیشقی عاشقانی خوت 

نه جاتی خاتری”زاری” بده  له م جوشی گریانه ؛ 


*******************************************************


************************************************************ 


 ********************************************************** 

ماوستا ملا عبدالکریم صائب.(( زاری))


 

به سووره ت دا ده لیی حوری به قامه ت سه روی بوستانه
به غه مزه قاتلی عاشق به ته لعه ت مه هی تابانه 
"
به ئه گریجه ی سیاه ره نگت که وه ک شکلی خه تاوایه
دلی پرئیش وبیمارم ئه نیسی قه یسی زیندانه 
"
به دووزولفی که مه ندئاسا ره گی دلمت له بیخ هه لکه ند
ده سا ره حمی که با نه مرم دل ئینتیزاری ده رمانه 
"
به دووئه بروی هیلال ئاسا که وه ک شمشیری قه تتاعا
بریت ریشه ی دلی زارم له ژینی خوی هه راسانه 
"
له ده وری چاوی فه تتانت موژه ت خادیم وه کوو عه سکه ر
له سه رقه لبم په ریشانه به دایم تیره بارانه
"
چ باکم هه س له شمشیری برو وپه یکانی موژگانت
که قیبله ی لیوی ره نگینت ؛بو من وه ک ئاوی حه یوانه

ئه گه رله وئاوی حه یوانه که سی ک بخواته وه دووقووم
چ باکی هه س ئه گه ربیژن له عاله م تیره بارانه 
"
زه کاتی مه سکینی خه رمین به مسکینان عه تافه رموو
خسووسه ن بویه کی وه ک من که بی مالو په ریشانه
"
عه جه ب باغیکو گولزاری که پابنده لوا زاری

له لاییک سیو و لیمویه له لاییک ناروبوستانه


************************************************************

 



*****************************

تماشاکه سه فی په رچه م له سه ر کولمی په ریشانه

به قامه ت سه روی بوستانو به روو خورشیدی تابانه


به باغی روویدا بولبول ئه گه ر جاری گوزه ر کا

هه تا روژی قیامه ت دیت نالان و غه زه ل خوانه


به شیرینی جه مالی تویه شیرین.تالی ئه وقاتم

له سایه ی قامه تی تویه قه به غلوو ئه رمه نستانه


به ره سمی دولبه ری ساده ی به شیوه ی وه ک زوله یخاوه

به کولانا گوزاری که هه تا شیخت له سه ر بانه


له چاوی مه ست و مه مکی پر چنگ و خالی ئاویزی

پیاله و قه ندو چا حازر بفه رموو زاری میوانه